W sobotę, 12 września, o godz. 19:00 w Rondzie Sztuki odbędzie się wernisaż wystawy Codex Mundi. Codex Mundi jest wieloetapowym projektem realizowanym w ramach Festiwalu ArsGrafia, Międzynarodowego Triennale Grafiki PrintArt.
W swym założeniu ma to być cykl czterech panelowych wystaw podporządkowanych rozważaniom na temat istoty tworzenia sztuki rozumianej jako nieustanne podejmowanie próby opisania i dekonstrukcji praw porządkujących wszechświat i rzeczywistość, w której żyjemy. Tytuł Codex Mundi nawiązuje zarówno do idei zbierania i porządkowania praw czy też zasad postępowania, jak i do symboliki starego kodeksu-księgi czyli scalonego w jedność zbioru informacji, czego przykładem mogą być takie realizacje jak Liber Chronicarum Hartmana Schedla czy Cosmografia Universalis Sebastiana Münstera. Odniesienie do nich ma w sposób sugestywny spinać przeszłość z teraźniejszością. To właśnie specyficzna struktura średniowiecznego kodeksu dała początek związkom sztuki z nauką, wiedzą i poznaniem, a dzięki rozwojowi technologicznemu druku i technik graficznych w późniejszych czasach przyczyniła się też bezpośrednio do ich popularyzacji i rozpowszechnienia. W obecnych czasach podobny proces ekspansji i syntezy wspomnianych wyżej „światów” dokonuje się dzięki mediom cyfrowym. Mimo wielu różnic, sieciowa organizacja gromadzenia i przesyłu danych, potencjał scalania informacji z obrazem oraz ich nieskończonego modelowania, w swej istocie nadal doskonale realizują rudymenty idei kodeksu.
ŚWIATŁO – GENEZA RZECZY
Pierwszą odsłoną projektu Codex Mundi jest wystawa tematycznie zogniskowana na problemach związków między genezą poznania i zaistnieniem, konstytuowaniem się oraz utrwalaniem informacji. Jej artystyczną i merytoryczną narrację budują prace trójki uznanych artystów: Christopha Loosa (Niemcy), Eduarda Ovčačka (Czechy) i Jana Berdyszaka (Polska).
Punktem wyjścia do podjętych w tytule rozważań stała się sprawcza (zarówno w wymiarze fizycznym, jak i symbolicznym) rola światła oraz refleksja nad tym, jak formuje się idea. Z jednej strony iluminacja (oświecenie) powiązana jest z procesem budowania świadomości, ta zaś nieustannie porządkuje i organizuje wiedzę, z drugiej niezbędne w procesie wizualnej kreacji światło daje początek i określa, a jednocześnie łudzi i zmienia rzeczywistość. W wymiarze fizycznym światło stanowi wartość o dynamicznym potencjale, która pozwala na zdefiniowanie czasu i podstawowych praw rządzących naszym światem. W wymiarze symbolicznym kojarzone jest zarówno z pierwiastkiem boskim, jak i stanem umysłu. W obu przypadkach określa naszą świadomości oraz wiedzę. Co istotne światło definiować można także w kontekście formowania, utrwalania, powielania i rozpowszechniania informacji (wiedzy). Niemałą rolę w tych procesach odrywała i nadal odgrywa sfera wizualnej kreacji. Artystyczna analityczna dekonstrukcja wartości światła pozwala ujawnić rudymentarne jego właściwości i sprawczy potencjał. Przykładem takich praktyk są prezentowane na wystawie realizacje.
