Biorąc za przykład sytuację gospodarczą Szczecina, stawia szereg uniwersalnych pytań związanych z transformacją systemu ekonomicznego w całym kraju. Przedstawia uwarunkowania polityczne, społeczne i ekonomiczne, stanowiące szerszy kontekst dla lokalnej dezindustrializacji.

Wystawa prezentowana jest nieprzypadkowo w Kronice, ulokowanej w sercu poprzemysłowego Bytomia – miasta skupiającego w sobie całe spektrum problemów, z którymi zmaga się dzisiejszy Górny Śląsk: gwałtownie i z impetem zdeterminowany przez przemysł w latach powojennych i równie gwałtownie przez niego osierocony w latach 90.
Dziś, blisko trzy dekady po rozpoczęciu tych procesów, znajdujemy się w punkcie, który pozwala na właściwy dystans umożliwiający analizę problemu dezindustralizacji i postawienie tych pytań.

Perfumy

„W ramach projektu Perfumy złożyłem podanie do Urzędu Patentowego o nabycie praw do słownych znaków towarowych: Stocznia Szczecińska, Stocznia Szczecińska im. Adolfa Warskiego* i nazwy perfum Stoczniowiec, ze wskazaniem użycia tych znaków w branży kosmetycznej.

Pod marką Stocznia Szczecińska im. Adolfa Warskiego wyprodukowana została limitowana edycja ekskluzywnych perfum o nazwie Stoczniowiec.

26 lipca 2016 r. Urząd Patentowy RP (po 20 miesiącach procedowania podań wysłanych przez rzecznika patentowego) odmówił przyznania mi patentu na znak Stocznia Szczecińska, używając nb. absurdalnych – z punktu widzenia praw patentowych i zdrowego rozsądku – argumentów (np. że <<zgłaszający jest podmiotem mającym siedzibę w Krakowie>>, a <<nawet przeciętni odbiorcy wiedzą, że Szczecin to miasto należące do województwa Zachodniopomorskiego>>) Mój rzecznik patentowy, Kancelaria mec. Anny Górskiej, złożył odwołanie od tej decyzji.
31 sierpnia 2016 roku Urząd Patentowy RP (po 21 miesiącach od złożenia podania) przyznał mi prawo do użytkowania i ochronę znaku towarowego Stoczniowiec.
Nadal nie mam odpowiedzi na podanie do Urzędu Patentowego o przyznanie mi praw do używania znaku towarowego Stocznia Szczecińska im. Adolfa Warskiego.

Drugą częścią projektu jest 40 zdjęć dokumentujących zamknięte czy zburzone fabryki i zakłady pracy w Szczecinie oraz skutki dezindustrializacji: pauperyzację społeczeństwa związaną z likwidacją przemysłu i bezrobociem.

Wystawie towarzyszą też Schronienia – fotograficzny projekt Pawła Kuli, który od lat dokumentuje obiekty i ślady pozostałe po działalności ludzi bezdomnych w Szczecinie, jak siedliska, paleniska do wytopu kabli, miejsca do mycia, pojazdy do przewozu złomu, dzikie ogrody itp.

Jako część eseju fotograficznego, cykl ten świetnie uzupełnia obraz katastrofy społecznej w Szczecinie.”

Łukasz Skąpski

*) Nazwy Stocznia Szczecińska  i Stocznia Szczecińska im. Adolfa Warskiego są nazwami historycznymi. Stocznia w Szczecinie zmieniała nazwę czterokrotnie: miała dwie nazwy po 1945 roku i dwie po 1989 roku.  Fakt, że już nie istnieje jako podmiot gospodarczy i jej kolejne nazwy nie podlegają ochronie, umożliwia mi ubieganie się w Urzędzie Patentowym o używanie jej byłych znaków towarowych.

Wystawa realizowana wspólnie z Akademią Sztuki w Szczecinie.

ŁUKASZ SKĄPSKI (ur. 1958) – artysta wizualny. Absolwent Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie. W latach 2002-2009 wykładowca w ASP w Krakowie. W roku 2006 otrzymał stopień doktorski w ASP w Poznaniu, w 2012 habilitował się na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Od 2010 roku prowadzi Pracownię Intermediów na Akademii Sztuki w Szczecinie. Tworzy instalacje, obiekty, filmy wideo, fotografie. W ostatnich latach główny akcent kładzie na tematy społeczno-polityczne. Jego prace znajdują się w kolekcjach m.in. Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum Fotografii w Krakowie, Galerii Arsenał w Białymstoku, Bunkrze Sztuki w Krakowie oraz w kolekcjach prywatnych. Od 2001 roku jest członkiem założycielem Supergrupy Azorro.