W ramach Industriady na terenie Wież KWK Polska Świętochłowice (ul. Wojska Polskiego 16) widowiskowy spektakl z monstrualnej wielkości gigantami zaprezentuje Teatr A. Start: 22.00.

Kanwą dla spektaklu staje się cytat z biblijnej Księgi Rodzaju:

A kiedy ludzie zaczęli się mnożyć na ziemi, rodziły im się córki. Synowie Boga, widząc, że córki człowiecze są piękne, brali je sobie za żony, wszystkie, jakie im się tylko podobały.Wtedy Bóg rzekł: „Nie może pozostawać duch mój w człowieku na zawsze, gdyż człowiek jest istotą cielesną: niechaj więc żyje tylko sto dwadzieścia lat”. A w owych czasach byli na ziemi giganci; a także później, gdy synowie Boga zbliżali się do córek człowieczych, te im rodziły. Byli to więc owi mocarze, mający sławę w owych dawnych czasach. (Rdz 6,1-4)

Intrygujący passus, podejmowany w egzegezie zarówno w źródłach judaistycznych jak i chrześcijańskich doczekał się niezliczonej ilości interpretacji. Mało tego – podanie o gigantach jest archetypiczne – w licznych wariantach występuje w każdym innym kręgu kulturowym, choć nie zawsze giganci muszą być postrzegani negatywnie.

Wykładnia podania o gigantach skłoniła twórców spektaklu do refleksji nad „trwaniem w limitach”, danych nam po to, by własną wolność wyrażać w ramach owych limitów (jest w owym paradoksie coś tyleż pociągającego, co i „włos na głowie jeżącego”). Jest również ktoś na zewnątrz – intrygujący Obcy. Tu znowu ambiwalentnie – z jednej strony nęci odmiennością, egzotyką, z drugiej przeraża niemożnością zdefiniowania…

W proponowanej wykładni „wychodzenie ponad limit” przynosi nieszczęście – Synowie Boży (w spektaklu Meżczyźni), którzy obcują z ziemskimi niewiastami, płodzą Gigantów. W figurze tych ostatnich dostrzegamy niebezpieczną „inflację” (z łac. rozdęcie), formę zwyrodnienia, hipertrofii. Czy istnieje zatem szansa, by powrócić w prawidła limitu, rozpocząć naprawę natury? Tę kwestię, jako pytanie otwarte, gliwiccy artyści postanowili „sprezentować” widzom, współtworzącym przedstawienie.